当前位置：汉语词典>
蛮貊的意思
蛮貊
词语解释
蛮貊的解释
⒈ 亦作“蛮貉”。亦作“蛮貃”。古代称南方和北方落后部族。亦泛指四方落后部族。
引《书·武成》：“华夏蛮貊，罔不率俾。”
汉 桓宽 《盐铁论·通有》：“求蛮貉之物以眩中国，徙 卭 筰 之货致之东海。”
唐 岑参 《陪狄员外早秋登府西楼因呈院中诸公》诗：“威声振蛮貊，惠化钟 华阳。”
清 俞樾 《茶香室丛钞·包顺》：“按 包公 在当日已名动蛮貊如此。”
原注：“指 西羌 于龙 呵 归 汉，慕 包拯 名，乞姓 包 事。”
罗正纬 《滦州革命纪实初稿》：“蛮貃无知，没我恩德，虏运将絶，腥羶秽朝。”
国语辞典
蛮貊名字寓意
独立,内敛,可爱、财富,成功,时尚
蛮的拼音和组词
第1个字蛮的相关组词
- dōng mán东蛮
- dōng xiè mán东谢蛮
- nǎi mán乃蛮
- nǎi mán tái乃蛮台
- wū mán乌蛮
- wū mán jì乌蛮髻
- wū mán guǐ乌蛮鬼
- wǔ shuǐ mán五水蛮
- bā mán八蛮
- liù mán六蛮
- xiōng mán凶蛮
- diāo mán刁蛮
- dòng mán动蛮
- shí yàng mán jiān十样蛮笺
- nán mán南蛮
- nán mán zǐ南蛮子
- nán mán xiāng shé南蛮鴂舌
- nán mán jué shé南蛮鴃舌
- nán zhào mán南诏蛮
- xià mán shū吓蛮书
- tǔ mán土蛮
- yí mán夷蛮
- xiǎo mán小蛮
- xiǎo mán yāo小蛮腰
- shān mán山蛮
- qiáng mán强蛮
- róng mán戎蛮
- fàng mán放蛮
- bǎn dùn mán板楯蛮
- bǎn sù mán板榡蛮
- chǔ guǎn mán xián楚管蛮弦
- chǔ mán楚蛮
- fán mán樊蛮
- hèng mán横蛮
- hèng mán wú lǐ横蛮无理
- wǔ líng mán武陵蛮
- dòng mán洞蛮
- qiǎn mán浅蛮
- xī mán溪蛮
- shī mán狮蛮
- shī mán bǎo dài狮蛮宝带
- liáo mán獠蛮
- shēng mán生蛮
- zhàng mán瘴蛮
- zhàng yǔ mán yān瘴雨蛮烟
- bái mán白蛮
- bǎi mán百蛮
- mián mán绵蛮
- shuǎ mán耍蛮
- hú jiǎo mán chán胡搅蛮缠
- máng mán茫蛮
- jīng mán荆蛮
- pú sà mán菩萨蛮
- mán bù zài hū蛮不在乎
- mán bù jiǎng lǐ蛮不讲理
- mán wéi蛮为
- mán shū蛮书
- mán yún zhàng yǔ蛮云瘴雨
- mán yún dàn yǔ蛮云蜑雨
- mán rén蛮人